π. Ἀνδρέα Ἀγαθοκλέους

Σχόλιο στό Ευαγγέλιο τῆς Κυριακῆς ΙΣΤ΄ Λουκᾶ (Τελώνου καί Φαρισαίου)

     Ἡ ἔναρξη τοῦ Τριωδίου γίνεται μέ τήν προβολή δύο ἁμαρτωλῶν: ἑνός πού φαίνεται καί ἑνός πού κρύβεται. Καί οἱ δύο ἀποκαλύπτονται σέ μιά ἱερή ἐκδήλωση, αὐτή τῆς προσευχῆς.

Ὁ Φαρισαῖος, στηριγμένος στόν «καλό» ἑαυτό του, χρησιμοποιοῦσε τήν προσευχή γιά προβολή. Ἐκεῖ ἀνάφερε τίς ἀρετές του ὡς αὐτοβεβαίωση καί ὡς ἀπαίτηση ἀπό τόν Θεό νά τόν δικαιώσει.

Ὁ Τελώνης δέν εἶχε νά παρουσιάσει στόν Θεόν παρά τόν ἄσχημο ἑαυτό του. Ἡ προσευχή του ἦταν ἡ κραυγή του γιά ἔλεος, «ὁ Θεός, ἰλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ».

Ἡ λογική, πού στηρίζεται στό δίκαιο καί στό Νομό, θά πρέπει νά δικαιώνει τόν καλό Φαρισαῖο. Ὁ Κύριος, ὅμως, πού ἔχει ἄλλη λογική, μᾶς βεβαιώνει πώς «ἔφυγε γιά τό σπίτι του ἀθωωμένος καί συμφιλιωμένος μέ τόν Θεό ὁ Τελώνης».

Τελικά, ἡ ἔπαρση τοῦ Φαρισαίου θά τόν συντρίβει καί ἡ συντριβή τοῦ Τελώνη θά τον ἐξυψώνει, ἀφοῦ «πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτόν ταπεινωθήσεται, ὁ δέ ταπεινῶν ἑαυτόν ὑψωθήσεται».

Τό Τριώδιο, ὡς περίοδος μετάνοιας, μᾶς ἀποκαλύπτει τόν τρόπο ζωῆς μας ὡς χριστιανῶν στόν κόσμο αὐτό. Δέν ὑπάρχει ἄλλος τρόπος νά φθάσουμε στό ἀληθινό Πάσχα - πέρασμα ἀπό τό θάνατο τῆς ἁμαρτίας στή ζωή τοῦ Θεοῦ, ἀπό τήν ἀπόφαση νά ἀλλάξουμε, νά γίνει ἡ ζωή Του ζωή μας. Μιά ἀπόφαση στηριγμένη στή συντριβή, στήν ταπείνωση, πού ἀποδέχεται τίς ἑκούσιες ἤ ἀκούσιες θλίψεις.

Τότε, τό Πάσχα, ἡ Ἀνάσταση μέ τή χαρά καί τήν ἐλπίδα γιά αἰώνια συντριβή τοῦ θανάτου, δέν θά εἶναι μιά γιορτή σέ χρονική περίοδο μόνο, ἀλλά καί μιά μόνιμη καρδιακή ἐμπειρία.

Τριώδιο: πορεία πρός τό Πάσχα.

Ταπείνωση: πορεία πρός τή βίωση τῆς δόξας τοῦ Θεοῦ, νῦν καί ἀεί.