Μοναχοῦ Μωυσῆ Ἁγιορείτη
Βοήθησέ με, Δέσποτα Κύριε, νά κατευθύνω τίς δυνάμεις τῆς ψυχῆς μου πρός δοξολογία τοῦ Ἁγίου Ὀνόματός σου, ἐνθυμούμενος καί φανταζόμενος τήν ἀκατάληπτη δόξα καί τήν εὐπρέπεια καί τήν ὡραιότητα τῆς οὐρανίου μακαριότητος.
Συγκράτησε τό ρεμβόμενο καί περιπλανώμενο νοῦ μου στίς συγχύσεις καί τίς μέριμνες τοῦ βίου τούτου καί ἐμφύτευσε σ᾿ αὐτόν τή μνήμη τοῦ Ἁγίου Ὀνόματός Σου καί τή μελέτη τῶν σωτηρίων σου ἐντολῶν.
Ὁ ἥλιος δύει, Κύριε, καί τά πουλιά τοῦ δάσους ψάλλουν ἑσπερινό. Γονατίζω καί ἐγώ ἐνώπιόν σου καί τά χέρια μου πρός Σέ ἀνατείνω, δεόμενος νά μοῦ ἀποστείλεις τό φῶς σου τό ἀληθινό, γιά νά ἀνυμνῶ, δοξολογῶ καί γεραίρω τό Πανάγιο Ὄνομά Σου εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.
