Μητροπολίτη Λεμεσού Γέροντα Αθανασίου
Εἶναι καλό νά γνωρίζουμε τή ζωή τῆς Παναγίας. Δέν ἔχουμε βέβαια πολλά στοιχεῖα γι᾽ αὐτή. Τόσα ἔχουμε, ὅσα μᾶς χρειάζονται. Ὅσα χρειάζονται γιά τή σωτηρία μας. Ξέρουμε ὅτι ἡ Παναγία μας γεννήθηκε ἀπό γονεῖς μεγάλους στήν ἡλικία, τόν Ἰωακείμ καί τήν Ἄννα ὡς καρπός πολλῆς καί μεγάλης καί πολυετοῦς προσευχῆς, στά βαθιά γεράματά τους, μέ τρόπο φυσικό, ὅπως γεννιῶνται ὅλοι οἱ ἄνθρωποι. Ἀλλά ἦταν καρπός προσευχῆς, γιατί οἱ γονεῖς της ἦταν ἅγιοι γονεῖς καί ὡς αἴτημα προσευχῆς ἦρθε ἡ Παναγία στόν κόσμο.
Ὅλη ἡ ἱστορία τοῦ Ἰσραήλ μέ τόν Θεό, ἔγινε ἀκριβῶς λόγω τῆς Παναγίας. Γιατί ἡ Παναγία μας, αὐτή ἡ γυναίκα, ἡ ὁποία θά ἦταν ἡ μόνη ἄξια γυναίκα νά γεννήσει τόν Θεό στόν κόσμο, θά ἦταν αὐτή ἐκ τῆς φυλῆς τῶν Ἑβραίων. Ἀπό τριῶν χρονῶν, ἡ Παναγία μας ἀφιερώθηκε στόν ναό τοῦ Σολομῶντα. Ἔζησε ἐκεῖ μέχρι 12-13 χρόνων, μέ προσευχή, ἡσυχία καί ἀπομάκρυνση ἀπ’ ὅλα τά βλαβερά τοῦ κόσμου τούτου. Μετά ἐδόθη ὡς προστατευομένη στόν Ἰωσήφ τόν μνήστορα, ὁ ὁποῖος ἦταν ἐξάδελφός της, μεγάλος στήν ἡλικία καί χῆρος - γιατί εἶχε ἀποθάνει ἡ σύζυγός του. Εἶχε δικά του παιδιά, τά ὁποῖα ἀναφέρονται στή συνέχεια, ὡς ἀδελφοί τοῦ Χριστοῦ, ὅπως ὁ Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος καί ὁ Ἰούδας ὁ Ἀδελφόθεος.
Ἡ Παναγία Θεοτόκος λοιπόν ἔλαβε τή χάρι ἀπό τόν Θεό, λόγω τῆς μεγάλης καθαρότητός της, νά εἶναι ἀναμάρτητος κατά χάριν. Δέν ἦταν κατά φύσιν ἀναμάρτητος, ὅπως ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ἀλλά κατά χάριν. Καί ἦταν τόσο καθαρή ἡ καρδία της, ὥστε ὅπως οἱ ἅγιοι Πατέρες μᾶς παρέδωσαν καί μᾶς ἑρμηνεύουν, οὐδέποτε συνέλαβε κἄν στή διάνοιά της, οὔτε ἁμαρτωλό λογισμό. Τόση καθαρότητα εἶχε! Ἀπό τήν ὥρα δέ πού ἐδέχθη νά κυοφορήσει τόν Χριστό καί ὁ Κύριός μας ἔγινε ἄνθρωπος μέσα στήν κοιλία της, αὐτή ἔλαβε κατά χάριν τήν ἀναμαρτησία καί πορεύθηκε μέ αὐτό τόν τρόπο τόν ὑπόλοιπο δρόμο τῆς ζωῆς της.
