Ἀρχι. Παύλου Ἐγγλεζάκη
Ἄν τό βάρος τῆς σάρκας εἶναι τόσο μεγάλο πού γιά νά βασταχτεῖ χρειάζονται δυό ἄνθρωποι, φαίνεται πώς ἤ ἡ σάρκα δέν ὑπῆρξε ἐλαφρότερη οὔτε στόν παράδεισο ἤ ἡ θεία πρόγνωση ἔδωσε τό φάρμακο τῆς φυλογένειας πρίν ἀκόμη χρειαστεῖ. Σύμφωνα μέ τήν Ἁγία Γραφή ἡ διάκριση καί ἡ ἕνωση τῶν φύλων ἀνήκει στήν ἀρχική τάξη τῆς δημιουργίας, καί ὁ πρῶτος γάμος γιορτάστηκε στή γῆ μέσα στίς χλιδές τῆς Ἐδέμ, μέ πρῶτο προξενητή τόν ἴδιο τόν Θεό. Ὁ θεσμός εἶναι, λοιπόν, θεοσύστατος γιά ὁλόκληρο τό ἀνθρώπινο γένος, ἔστω καί ἄν δέν εἶναι μυστήριο γιά ὅλους. Καί ἀνάγεται, ὅπως καί ὁ ἔρωτας, ὄχι στή διαφορά ἀρσενικοῦ καί θηλυκοῦ, ἀλλά στή διάκριση τῆς ἀνθρώπινης αὐτοσυνειδησίας σέ ἀνδρική καί γυναικεία.
Ὁ γάμος τῆς Ἐκκλησίας εἶναι μυστήριο. Αὐτό σημαίνει ἐργασία τῆς σωτηρίας καί υἱοθεσίας τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τό Πνεῦμα τό Ἅγιο. Πέρα ἀπό τήν περίπτυξη τῶν σωμάτων καί τῶν ψυχῶν σημαίνει νοητή καί ἀπόρρητη συμπλοκή τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων μέ τή θεία Χάρη πρός σωτηρία καί ἁγιασμό.
