Ἀρχιμανδρίτη Παύλου Ἐγγλεζάκη
«Εὐλογημένο παιδάκι. Ὁ Κύριος ὁρκίστηκε πώς ὅποιος δέν γίνει καθώς ἐσένα, δέν θά ἰδεῖ τή Βασιλεία Του. Ποιό λοιπόν εἶναι τό ἔργο σου; Ποιό τό θεῖο σου μυστικό;
Δέν ἔχεις ἀκόμη ἀποκτήσει δυό πρόσωπα, δυό ἑαυτούς. Δέν ἔχεις γνωρίσει τήν ὑποκρισία, γιατί δέν ξέρεις τή δόξα. Γι’ αὐτό δέ γνωρίζεις οὔτε τή μέριμνα, τίς φροντίδες, τόν φόβο, τό ἄγχος. Εἶσαι ἕνα μέ τά πουλάκια, μέ τά κρινάκια τοῦ ἀγροῦ, μέ τά λουλούδια τοῦ κήπου. Κι ὁ Σολομών δέν ντύθηκε μέ τόση ὀμορφιά μέ ὅση σέ ἔχει ντύσει ἐσένα ἡ θεία Χάρη. Μνήσθητί μου, παιδάκι, ὅταν θά ἔλθεις στή Βασιλεία σου!».
Ἡ παράδοση λέει πώς τό παιδάκι πού ὁ Χριστός ἔστησε στό μέσο γιά παράδειγμα ἦταν ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος, ὁ λευκός ἐκεῖνος λευίτης πού πορευόμενος στό μαρτύριο ἀνέκραξε τόν θεόπνευστο λόγο, πού μόνο ἕνας γέροντας πού ἔμεινε παιδί στήν ψυχή θά μποροῦσε νά πεῖ: «Οὐκ ἐστίν ἐν ἐμοί πῦρ φιλόυλον, ὕδωρ δέ μᾶλλον ζῶν καί λαλοῦν ἐν ἐμοί. Δεῦρο πρός τόν Πατέρα». Νά ἡ ἐξήγηση τοῦ Κυριακοῦ λογίου. Νά γίνεις ξανά παιδί, σημαίνει νά μάθεις νά λές τόν Θεό: «Πατέρα». Κανείς δέν θά μπεῖ στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἀπ’ ὅσους δέν ἔνοιωσαν ἀπό τά βάθη τοῦ εἶναι τους νά ἀνεβαίνει πρός τόν Θεό ἡ φωνή: «Πατέρα!». Ὅποιος δέν ἄκουσε ἀπό τό Πνεῦμα τή μαρτυρία τῆς υἱοθεσίας του ἀπό τόν Πατέρα, ποιά θέση θα ’χεῖ στό πατρικό τραπέζι;
