Γέροντα Τρύφωνα του Βάσον
Πολλοί άνθρωποι μένουν προσκολλημένοι στις παλιές αμαρτίες, ξαναζώντας καταστάσεις που έχουν από καιρό εξομολογηθεί, λες και συνέβησαν χθες. Παλεύουν με τις τύψεις, ξαναβαλτώνουν στην ντροπή, σαν να είναι αρχαιολόγοι που ψάχνουν για ιστορικά έργα τέχνης που πρέπει να συντηρηθούν.
Δεν συμβαίνει αυτό, όμως, με τον Θεό, γιατί Εκείνος στρέφει το ενδιαφέρον Του όχι στο παρελθόν μας αλλά στο μέλλον μας. Οι εξομολογημένες αμαρτίες δεν μετρούν, γιατί ο Θεός ρίχνει το βλέμμα Του με ενδιαφέρον στη μετανοημένη καρδιά που με τη συντριβή έγινε καινούργια. Νοιάζεται για το μέλλον μας, γιατί το γεμάτο αγάπη έλεος Του εκχύνεται σε εκείνους που έχουν εξομολογηθεί τις αμαρτίες τους και οι αμαρτίες αυτές έχουν διαγραφεί. Ο Θεός ασχολείται με το τι κάνουμε για το μέλλον μας και ως στοργικός Πατέρας ευχαριστείται να κάνουμε βήματα προς Αυτόν.
Αν εμείς κοιτάζουμε πίσω είναι σαν να απορρίπτουμε το Μυστήριο της Εξομολόγησης⸱ αν κολλάμε στις τύψεις, αμφισβητούμε το νόημα της μετανοίας που είναι η μεταμόρφωση της καρδιάς. Μετανοώ σημαίνει παίρνω κατεύθυνση που αφορά στο μέλλον.
Η μεταμόρφωση δεν συμβαίνει σε μια στιγμή, αλλά είναι μια πορεία προς την αγιότητα. Και όσο ατενίζουμε το μέλλον με ελπίδα, η μεταμόρφωση της καρδιάς συνεχίζεται και το παρελθόν μας δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ξεθωριασμένη ανάμνηση.
