Καθηγουμένου Ι. Ησυχαστηρίου Κεχαριτωμένης, Αρχιμ. Σπυρίδωνος
Κύπρος! Κομμάτι τῆς Ἑλλάδας μας, καί πρῶτα τῆς καρδιᾶς μας. Μᾶς ἀξίωσε ὁ Θεός να προσκυνήσουμε τήν μαρτυρική Μεγαλόνησο. Ἀφορμή; Πρόσκλησι γιά συμμετοχή σέ ἡμερίδα πρός τιμήν τοῦ Γέροντος Ἐπιφανίου.
Σάββατο μεσημέρι φθάσαμε στό ἀεροδρόμιο τῆς Λάρνακας. Μέ τόν λίαν φιλόξενο π. Θεόδωρο, σύντομα βρεθήκαμε στήν ἐθνική ὁδό πρός Λευκωσία. Βλέπετε ἐκεῖνον τόν λόφο δεξιά; Ἀπό ἐκεῖ καί πέρα εἶναι κατεχόμενα. Παγώσαμε. Τόσο κοντά μας; Βλέπετε καί τήν τεράστια τουρκική σημαία στόν Πενταδάκτυλο; Τό βράδυ τήν φωτίζουν κι ὅλας. Θεέ μου! Τί πρόκλησι!
Μέ αἰσθήματα ἔκπληξης καί ἀγανάκτησης φθάσαμε στήν πρωτεύουσα, πού κι ἀπ᾽ αὐτήν τήν μισή κατέχουν οἱ Τοῦρκοι, μᾶς εἶπαν. Ἀφοῦ τακτοποιηθήκαμε, ξεκινήσαμε ἀμέσως τό πρόγραμμά μας: προσκύνημα στήν Μονή Σταυροβουνίου. Δέος μᾶς κατέλαβε καθώς ἀνεβαίναμε. Ἀληθινή ἔπαλξι Ὀρθοδοξίας. Στο Καθολικό, ὁ εὐμεγέθης Σταυρός μέ τεμάχιο Τιμίου Ξύλου, ἐναρμονίζεται πλήρως μέ τήν σταυρωμένη ζωή τῶν πατέρων. Ἡ ὅλη ἀτμόσφαιρα σοῦ θυμίζει Νιτρία τοῦ 4ου καί 5ου αἰῶνος. Λίαν συγκινημένοι ἀναχωρήσαμε, γιά τήν Ἱερά Μονή τοῦ Ἁγίου Ἡρακλειδίου. Ἐδῶ ἀπολαύσαμε τόν ἀναστάσιμο ἑσπερινό, καί προσκυνήσαμε τήν τιμία κάρα τοῦ προστάτου Ἁγίου τῆς Μονῆς.
Κυριακή πρωί, συμμετείχαμε στήν Θ. Λειτουργία στόν Ἱ. Ναό Ἁγίου Γεωργίου Ἄνω Δευτερᾶς. Ἔγινε καί μνημόσυνο γιά τόν μακαριστό Γέροντα, καί μετά ἀπό λίγο ξεκίνησε ἡ ἀφιερωμένη σ᾽ αὐτόν ἡμερίδα. Μιλώντας γιά τόν Γέροντα νιώσαμε τήν ἐν πνεύματι παρουσία του, καί δοξάσαμε τόν Θεό πού μᾶς τόν χάρισε. Τό μεσημέρι ὡλοκληρώθηκαν οἱ ὁμιλίες καί, μετά τό φιλόξενο γεῦμα, συνεχίσαμε τό πρόγραμμά μας.
Παλαιό πνευματικοπαίδι τοῦ Γέροντος, μᾶς πῆγε στό Παραλίμνι. Ταξιδεύσαμε κατά μῆκος τῆς νεκρῆς ζώνης. Βάρυνε ἡ καρδιά μας καθώς βλέπαμε ἀριστερά μας, ἀκριβῶς δίπλα μας, τά φυλάκια τοῦ κατάκτητοῦ μέ τά δύο σημαιάκια, ἕνα τουρκικό καί ἕνα τοῦ ψευδοκράτους. Ὄχι λιγώτερο βάρυνε καί ὅταν διασχίσαμε τήν ἀγγλική βάσι. Δέν εἶναι ἁπλῶς μιά βάσι, εἶναι ἀγγλικό ἔδαφος, καταλάβατε; Τό ἴδιο καί ἡ ἄλλη βάσι, στό δυτικό μέρος τῆς Κύπρου. Ἀπό τό Παραλίμνι ἀντικρύσαμε τήν πόλη-φάντασμα καί σφίχτηκε ἡ καρδιά μας.
Ἔπρεπε ὅμως νά ἀναχωρήσουμε. Σέ λίγο μᾶς συνάντησε ὁ π. Ἀνδρέας, ὁ ὁποῖος μᾶς ὡδήγησε να προσκυνήσουμε στήν ξακουστή Μονή τοῦ Μαχαιρᾶ. Πολύ φιλόξενος ὁ σεπτός Καθηγούμενος, Ἐπίσκοπος Λήδρας κ. Ἐπιφάνιος, καί ὅλη ἡ Ἀδελφότης. Μέ συγκίνησι προσκυνήσαμε καί τόν Γρηγόρη Αὐξεντίου· το ἐπιβλητικό ἄγαλμά του ἀνταποκρίνεται ἐπιτυχέστατα στό μεγαλεῖο τῆς ψυχῆς του.
Μετά τόν Μαχαιρᾶ κατεβήκαμε στόν Λυθροδόντα, στό πανέμορφο Ἱ. Ἡσυχαστήριο τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ὄασι πνευματική τῆς περιοχῆς, χάρη στήν ἀσκητική ζωή τῶν μοναζουσῶν, σέ συνδυασμό μέ το πνευματικό ἔργο τοῦ π. Ἀνδρέα. Δοξάζοντας τόν Θεό ὡλοκληρώσαμε τήν ἡμέρα τῆς Κυριακῆς.
Τό πρωί τῆς Δευτέρας, ὁ π. Θεόδωρος μᾶς ὡδήγησε νά πάρουμε τήν εὐχή τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου κυροῦ Χρυσοστόμου Β/. Ὁ τρόπος του ἁπλός καί φιλόξενος·οἱ διηγήσεις του γιά τόν ἀπελευθερωτικό ἀγῶνα 1955-59, παραστατικώτατες. Ἐν συνεχείᾳ, ἕνας μεγάλος πόθος μας ἐκπληρώθηκε· προσκυνήσαμε τά φυλακισμένα μνήματα. Τελέσαμε Τρισάγιο. Ἀγγίξαμε μέ δέος τήν κρεμάλα, τήν ἴδια πού
ἔπνιξε τά παλληκάρια μας· κάποιοι ψηλότεροι τήν φθάνουν καί τήν ἀσπάζονται. Φαντασθήκαμε τόν Ἰάκωβο Πατάτσο νά ψάλλῃ τό «Ὅτε κατῆλθες», χωρίς νά προλαβαίνῃ νά τό τελειώσῃ…
Πήραμε τήν εὐχή τῶν μαρτύρων καί φύγαμε. Βρεθήκαμε πάλι στήν ἐθνική ὁδό πρός Λάρνακα. Πρίν φθάσουμε στό ἀεροδρόμιο, προσκυνήσαμε τόν Ἅγιο Λάζαρο. Μεγάλη ἡ χάρι του! Ὁ ἐφημέριος π. Σπυρίδων μᾶς ξενάγησε μέ περισσή προθυμία, καί ἔπειτα μᾶς ξεπροβόδισε γιά τό ταξίδι τῆς ἐπιστροφῆς.
Δύο ἀλησμόνητες ἡμέρες στήν Κύπρο! Ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ καί ἡ δικαιοσύνη Του, ἄς τήν ἐπισκιάζουν. Ἀμήν.
