Ηγουμένου Πορφυρίου

Δεμένος ψηλά

στο κατάρτι του χρόνου

πισθάγκωνα

μυρίζομαι τον καιρό

με τα χέρια δεμένα

με τη φωνή

– τί άλλο μας έμεινε –

κοιτώ να σας πω

μην προσκυνάτε

κρατάτε.

Subscribe to Email