ΤΟ ΣΠΙΤΙ
Θεοδόση Νικολάου
Αὐτο πού ἀρχίζει σέ κάποια στιγμή
Κάποια στιγμή θά τελειώσει.
Μά ὅσο ὑπάρχει ὁ κόσμος αὐτός
Κάθε πράγμα πού τελειώνει
Γίνεται ὁ σπόρος πού λαχταρᾶ μιάν ἄλλη ζωή.
Πολιτεῖες χάνονται, καί πολιτεῖες ἔρχονται καί πάλι στή ζωή,
Οἱ ἄνθρωποι πεθαίνουν καί οἱ ἄνθρωποι πολλαπλασιάζονται,
Καί ὁ ἀναδασμός τῆς γῆς δέν ἔχει τέλος.
Γι᾽αὐτό καί ὅσο ὑπάρχει ὁ κόσμος αὐτός,
Καί δέν φαίνεται στόν ὁρίζοντα ὁ καπνός
πού θά καλύψει τήν ὀμορφιά του,
Ὅσο ὁ οὐρανός εἶναι ἀκόμα ἀνοιχτός
Ἀξίζει καί τό Σπίτι αὐτό νά στέκει
Καί εἶναι δίκαιο νά ὑπάρχει
Ὡς ἡ μόνη καταφυγή τῶν ἐνοίκων του.
