Ὁσίου Φιλοθέου Ζερβάκου
Ἀσθενήσας ὀλίγους μῆνας πρό τοῦ θανάτου καί τῇ ἐπιμονῇ καί προτροπῇ τῶν ἀδελφῶν τῆς μονῆς μετέβη εἰς Ἀθήνας, συνοδευθείς ὑπό ἀδελφῶν τῆς μονῆς καί εἰσῆλθεν εἰς τό Ἀρεταίειον Νοσοκομεῖον πρός θεραπείαν. Νοσηλευόμενος εἰς τό νοσοκομεῖον ἐπέστη ἡ ὥρα τῆς τελευτῆς, 8ην Νοεμβρίου 1920 ἑορτήν τῶν Ταξιαρχῶν, καθ’ ἥν Ἄγγελοι φωτεινοί, ἀποσταλέντες παρά Θεοῦ, παρέλαβον τήν ψυχήν αὐτοῦ καί μέ ὕμνους καί ἀγγελικάς ψαλμωδίας συνώδευσαν εἰς τήν ἄνω Ἱερουσαλήμ, εἰς τά ἀγαπητά σκηνώματα τοῦ Παραδείσου καί τῆς αἰωνίου ζωῆς, ἵνα πρεσβεύῃ καί μεσιτεύῃ μετά τῆς πανυμνήτου Μητρός τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἁγίων Πάντων ὑπέρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν.
Τό δέ τίμιον καί πανσεβάσμιον λείψανόν του (τό ὁποῖον ὁ Θεός ἐτίμησε καί ἐδόξασε, διότι, μόλις παρέδωκε τήν ψυχήν, ἐκ τοῦ νεκροῦ σώματος τοῦ θείου λειψάνου ἐξήρχετο ὡς ἱδρώς μῦρον εὐῶδες) παρέλαβον αἱ ἀδελφαί τῆς μονῆς καί τά ἐν Ἀθήναις καί Πειραιεῖ πνευματικά του τέκνα καί μέ θλῖψιν καί δάκρυα (ὅτι ἔμειναν ὀρφανά τοιούτου ἁγίου Πατρός, ἀλλά καί μέ πίστιν ὅτι καί μετά θάνατον ὁ πνευματικός των πατήρ δέν θά τά ἐγκαταλείψῃ, θά ἐνδιαφέρεται διά τήν σωτηρίαν των, θά τά βοηθῇ καί θά θεραπεύῃ τάς σωματικάς καί ψυχικάς αὐτῶν ἀσθενείας), συνώδευσαν μετά πολλῶν φιλοχρίστων θαυμαστῶν τοῦ Ἁγίου μέχρι τοῦ τάφου τόν ὁποῖον εἶχον ἑτοιμάσει εἰς τήν αὐλήν τῆς μονῆς, εἰς ὅν κατέθεσαν αὐτό γενόμενον πηγή ἰαμάτων καί θαυμάτων ἐξαισίων.
Τό δέ 1953 ἐγένετο ἡ ἀνακομιδή τῶν θείων λειψάνων αὐτοῦ. Ἀπό τότε ἐξεχύθη οὐ μόνον εἰς τήν Ἑλλάδα, ἀλλά σχεδόν εἰς ἅπασαν τήν οἰκουμένην, ἡ φήμη τῶν θαυμάτων τῶν τελεσθέντων εἰς τούς μετά πίστεως καί εὐλαβείας προσερχομένους τῷ τάφῳ αὐτοῦ καί ἀσπαζομένους τά θεῖα καί ἱερά αὐτοῦ λείψανα. Ἡ χάρις ἥν παρά Θεοῦ εἴληφεν ὁ Ἅγιος τῶν θαυμάτων καί ἰαμάτων οὐ μόνον τούς προσερχομένους τοῖς αὐτοῦ λειψάνοις θεραπεύει, ἀλλά καί πάντας ὅσους μακρόθεν ἀπό τά πέρατα τῆς γῆς ἀσθενεῖς τόν ἐπικαλοῦνται προφθάνει καί τούς θεραπεύει.
