Ἡ σιγή τοῦ Μ. Σαββάτου δέν εἶναι νέκρα.
Εἶναι ἀναμονή Ζωῆς, εὐχάριστου γεγονότος.
Γι’ αὐτό καί διαχέεται ἡ ἐλπίδα,
ὄχι μόνο γιά τήν ἐρχόμενη ὁλόφωτη νύχτα,
ἀλλά καί γιά ὅλη τήν ὕπαρξή μας, γιά ὅλη τή ζωή μας.
π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Εν μέσω παγκόσμιας πανδημίας, με τον κόσμο όλο κλειδωμένο στα σπίτια του και τους χριστιανούς «όπου γης» ν’ ακούν την ακολουθία της Αναστάσεως του Κυρίου τους από το διαδίκτυο, αλήθεια, ποιο άλλο μήνυμα θα μπορούσε ν’ ακουστεί έως τα πέρατα της οικουμένης εκτός από το
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Όχι ως ευχή ούτε ως προσμονή, αλλά ως βεβαιότητα που πραγματοποιήθηκε «επί Ποντίου Πιλάτου» στα Ιεροσόλυμα και την οποία μαρτυρούν εκατομμύρια άνθρωποι ανά τους αιώνες.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Τελικά,
Η Ανάσταση του Ιησού Χριστού, ύστερα από τον Σταυρό, τον θάνατο και την τριήμερη ταφή Του, μας βεβαιώνει ότι τον τελευταίο λόγο στη ζωή δεν τον έχει ο θάνατος. Κι αν προς καιρόν επικρατεί το κακό (ως ασθένειες, θλίψεις, αδικίες, βαναυσότητες και πολλά άλλα σε προσωπικό ή παγκόσμιο επίπεδο) αυτό το κακό μεταποιείται σε ευλογία.
Δεν είναι ο Θεός αίτιος του κακού, αλλά ο διάβολος που μισά τον άνθρωπο. Ο Θεός μας, που «αγάπη εστί» και δεν αλλάζει, ενεργεί με τρόπο ώστε τα έργα του διαβόλου να ανατραπούν και να μετατραπούν θετικά. Εκεί που προσπαθούσε να διαλύσει τον Ιησού και να τον θανατώσει – κάτι που κατάφερε – γίνεται ο θάνατός Του «ζωή και ανάσταση για όλο το γένος των ανθρώπων». Και τώρα, εκεί που θέλει ο διάβολος να φέρει παγκόσμια κακά με την πανδημία του κορονοϊού, ο Νικητής του θανάτου θα ανατρέψει τα έργα του διαβόλου και θα φέρει πολλά θετικά τόσο στην ανθρωπότητα όσο και στον καθένα, φανερά ή κρυφά.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Ας μην απελπιζόμαστε κι ας μην ταρασσόμαστε. Ο Κύριος και Θεός μας έζησε όπως εμάς, γι’ αυτό και γνωρίζει, ως άνθρωπος, εμπειρικά τα «καθ’ ημάς».
Ας υπομένουμε κι ας ελπίζουμε στο τέλος της δοκιμασίας, στηριγμένοι στην αγάπη Του που γνωρίζει τις αντοχές μας και συμπαρίσταται με τη χάρη Του, τη μυστική και αόρατη.
Ας γίνει το φετινό Πάσχα «στα σπίτια μας», ευκαιρία για το όντως Πάσχα – που σημαίνει διάβαση, πέρασμα – που θα μας οδηγήσει σε νέα ζωή, τη ζωή Του, ώστε να γιορταστεί όχι πια ως έθιμο αλλά ως πραγματικότητα που φέρνει τη χαρά και την ειρήνη του Αναστημένου Χριστού, τη χαρά και την ειρήνη που μένει «εις αιώνας».
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!
