λη. Μερικοί λεν: «Ακούμε για αγίους... Μα ποιός τους είδε;». Είναι ζήτημα πίστεως. Είναι πρεσβευτές οι άγιοι και για μας. Κάμνουμε έξοδα και τους γιορτάζουμε... Νομίζετε ότι τα κρατάνε για τον εαυτό τους οι άγιοι; Κάποιες δοκιμασίες, που παρά τρίχα γλυτώνουμε, είναι ο άγιος που τιμήσαμε αυτός που μας γλύτωσε. Βέβαια όταν μιμηθούμε τους αγίους, το χαίρονται περισσότερο. Αλλά πάντως πρέπει να τους τιμούμε. Λέμε: «Ει μή τους αγίους σου είχομεν πρεσβευτάς και την αγαθότητα σου συμπαθούσαν ημίν, πως αν τολμώμεν, Σωτερ, υμνείσαι Σε, ον ευλογούσιν απαύστως άγγελοι»;
λθ. Ο τάφος: η τελευταία οικία. «Αγαθόν πορευθήναι εις οίκον πένθους ή συμπόσιου». Πήγαμε χθες στην κηδεία. Είδα το τέλος του ανθρώπου πάνω στη γη. Τον έβαλαν μέσα στο χώμα και τέλειωσε. Χιλιάδες, πολιτεία ολόκληρη εκεί μέσα στο κοιμητήριο! Θα έλθει για όλους μας η ώρα. Ίσως να’ ναι και κοντά. Έτοιμοι να βρεθούμε. Είναι ένα ταξίδι που πρέπει όλοι να το κάμουμε, θέλουμε δε θέλουμε. Να βγάλουμε το διαβατήριο μας κι ότι ώρα μας καλέσουν. Μπορεί ξαφνικά. Όπως έγινε στην εισβολή των Τούρκων που φύγαμε από τα χωριά μας.
μ. Οι άνθρωποι τρώνε, πίνουν και υπερβαίνουν τα όρια. Π.χ. βάφτισες παιδί; Να καλέσεις τους συγγενείς, να φάτε, να πιείτε, και μετά ας ψάλλετε και λίγο. Όχι όμως και χορούς.
μα. Βλέπεις στο δικαστήριο ποιοί φοβούνται. Εκείνοι που έχουν κακές πράξεις. Οι θεατές δεν φοβούνται. Τα έργα είναι το ζήτημα, που πάνε και πέραν του μνήματος. Αυτά πάνε ως τον κριτή και μεσιτεύουν και βρίσκεις χάρη.
Από το βιβλίο ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ, έκδοση του Ιερού Ησυχαστηρίου Αγίας Τριάδος, Λυθροδόντας - Κύπρος. τηλ. 00357-99607871
