Αλέξανδρου Κατσιάρα
Αυτό που φαίνεται να επιπλέει ως «επίσημος» λόγος της Εκκλησίας αντανακλά μια θεολογία και μια αγωγή αρκετά μίζερη, ενοχική, αδιάφορη, αδιάλλακτη, εξουσιαστική, δηλαδή θανατηφόρα, που εύκολα ανακαλύπτει αντίχριστους και εχθρούς, δαίμονες και τέρατα, ακόμη και εκεί που δεν υπάρχουν, αλλά δύσκολα βλέπει τον άγγελο, τον παρά το μνήμα καθήμενον, να αναγγέλλει τη χαρά της Αναστάσεως, τη νίκη της ζωής, την αισιοδοξία των Εσχάτων. Είναι σαν να μην μεταμορφώνει τη ζωή των ανθρώπων, αλλά να την παραμορφώνει.
