Στή βίωση τῆς μοναξιᾶς μας.
Στή διάσπαση τοῦ προσώπου μας.
Στίς ἀντιπαλότητες καί στίς συγκρούσεις μας.
Μόνη ἐλπίδα μένεις ἐσύ, Πνεῦμα Ἅγιο!
Ἐσύ πού «εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσες»,
πού χάρισες στόν κόσμο τήν Ἐκκλησία γιά νά μᾶς ἑνώνει μεταξύ μας,
διαλύοντας τίς ψυχρότητες, τά μίση καί τίς ἔχθρες,
πού ἑνοποιεῖς «νοῦν, ψυχήν καί καρδίαν»,
ὥστε νά ἰσορροπεῖται τό ἀνθρώπινο πρόσωπο.
Ἔλα στήν καρδιά μας καί ἁγίασέ την.
Ἔλα στίς σχέσεις μας καί δυνάμωσέ τες.
Ἔλα στόν κόσμο μας καί εἰρήνευσέ τον.
Γίνε ἡ ζωή μας, ἡ χαρά καί ἡ ἀγαλλίασή μας.
Μεταμόρφωσε τήν ὕπαρξή μας σέ κατοικητήριο τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί χάριζε τήν ἀγάπη πού ἑνώνει καί τήν εἰρήνη πού γαληνεύει, ὥστε νά πορευόμαστε δυναμικά πρός τήν ἀσάλευτη Βασιλεία τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
π. Ανδρέας Αγαθοκλέους
