Ερώτησαν κάποτε την Αγία Συγκλητική τι διαφέρει ο άλλος κόσμος από τούτον εδώ όπου ζούμε τώρα; Και η μακάρια η Συγκλητική αποκρίθηκε:
Το παιδί ενόσω βρίσκεται μέσα στην κοιλιά της μάνας του ζει πολύ στεναχωρημένο, όντας ανακατωμένο μέσα στη λάσπη της μήτρας, ωσάν τυφλό. ΄Οταν όμως έλθει η ώρα του και γεννηθεί, λευτερώνεται από τη στεναχώρια εκείνη, όπου ήτανε σαν κλειδωμένο και χωρίς να το καταλάβει έρχεται σε ένα καινούριο κόσμο γεμάτο φως, ευρυχωρία και απόλαυση. ΄Ενα τέτοιο γίνεται και με την ψυχή του ανθρώπου. Στεναχωριέται μέσα στην κοιλιά τουτουνού του ψεύτικου κόσμου. Έως ότου βγει απ’ αυτόν και πάει στην άλλη ζωή την αιώνιο. ΄Οπου, αντί ήλιος βλέπει ν’ αστράφτει η όψη του Χριστού, αντί αέρα αναπνέει το ΄Αγιο Πνεύμα και αντί τροφή γεύεται τη Δόξα του Θεού. Η πρώτη γέννα μας έχει και πείνα. Η δεύτερη γέννα είναι Ανάσταση και Χορτάσεις.
«Χορτασθήσομαι εν τω οφθήναί μοι την δόξαν Σου.»
