Μωυσέως Μοναχοῦ Ἁγιορείτη
Ἡ συνεχής φιλοπερίεργη διάθεση δέν ὠφελεῖ πάντοτε τόν ἄνθρωπο. Πολλές φορές τόν δυσκολεύει καί τόν ταλαιπωρεῖ. Ἀπό τήν περιέργεια μπορεῖ νά ἔρχεται ἡ κατάκριση. Μήν εἴμαστε ὑπερβολικά αὐστηροί μέ τούς ἄλλους. Μή τούς βάζουμε εὔκολα στόν παράδεισο ἤ στήν κόλαση. Δέν εἴμαστε οἱ ἔξυπνοι καί εὔστοχοι κριτές.
Δέν ὠφελοῦν λεπτομέρειες τῆς ζωῆς τῶν ἄλλων. Τό χρέος μας εἶναι νά διδαχθοῦμε σωστά αὐτά πού θά ὠφελήσουν προσωπικά. Ἡ ἀνθρώπινη γνώση εἶναι περιορισμένη. Ἄς μήν ἁπλώνεται παντοῦ. Οἱ φιλοπερίεργοι θά ἀστοχήσουν. Ἡ περιέργεια ρυπαίνει τήν καρδιά καί τήν ἀπομυζᾶ, τήν ἀνησυχεῖ καί τήν ταράζει. Ὁ περίεργος εἶναι παράλογος καί ἄχαρος, συχνά ἀποδοκιμάζεται καί ἀπομονώνεται. Οἱ περίεργοι ἀσχολοῦνται πιό πολύ μέ τούς ἄλλους καί ἀφήνουν τόν ἑαυτό τους στά ἀζήτητα. Δικαιολογοῦνται καί προφασίζονται γιά τή στάση τους. Δικάζουν καί καταδικάζουν γιά νά ξεχωρίζουν καί νά ἐπαίρονται. Ἡ περιέργεια δέν ἀφήνει ποτέ τόν ἄνθρωπο νά εἰρηνεύει. Δικαιολογοῦμε τόν ἑαυτό μας ὅτι τάχα τό κάνουμε ἀπό ἀγάπη καί πρός διόρθωση τοῦ ἄλλου. Ἀπό τήν περιέργεια ἔρχεται ἡ κατάκριση.
Ἄν κάποτε χρειαστεῖ νά παρατηρηθεῖ δέν γίνεται πρός ἐξουθένωση τοῦ ἄλλου κι ἐξευτελισμό του. Νά μήν ἐκθέτεις τόν ἄλλο ἀλλά νά τόν συμβουλεύεις. Νά μήν εἶσαι σκληρός καί αὐστηρός, ἀλλά ἐπιεικής, ἀνεκτικός καί καλοκάγαθος. Τό νά σχολιάζουμε συνεχῶς τούς ἄλλους δέν εἶναι καλό.
Μπαίνουμε στό πολυμέριμνο κι ἀφήνουμε τήν ἀπαραίτητη ἐνασχόληση μέ τήν καρδιά μας. Ἄς γίνουμε καλύτεροι, πιό αὐστηροί μέ τόν ἑαυτό μας, τόν ἀρκετά ἄγνωστο.
