Γιώργου Κυπριανοῦ
Νηστεία σημαίνει ἄσκηση. Σαρακοστή σημαίνει προετοιμασία. Στάδιο σημαίνει ἀγώνας. Κόσμος σημαίνει κοσμικό φρόνημα. Πῶς σαρακοσταίνει κανείς στόν κόσμο;
Εἶναι σαφές, ὅτι τό πνεῦμα καί τό ἰδεολόγημα ἀκόμα τῆς ἄσκησης στή Μεγάλη Σαρακοστή, εἴτε μᾶς ἀρέσει εἴτε ὄχι, εἶναι μοναχικό καί προσαρμοσμένο στή βιωτή τῶν καλόγηρων. Εὐχές, προσευχές, ὕμνοι, ἀκολουθίες, τυπικό καί πρακτική τῆς περιόδου τῆς νηστείας παραπέμπουν σαφέστατα στήν πνευματική ἄσκηση τῶν μοναχῶν. Δικαιολογημένα, διότι πάντα τά μοναστήρια ἦσαν πρότυπα ἀσκήσεως καί πάντα τά τυπικά τους ἐπηρέαζαν τόν κόσμο.
Ὁ κοσμικός χριστιανός, ὅμως, εἴτε μᾶς ἀρέσει εἴτε ὄχι, βρίσκεται σέ μιά ἄλλη διάσταση, βιώνει μιά ἄλλη ἄσκηση καί ζεῖ σέ ἄλλα δεδομένα. Οἱ ἀπαιτήσεις, οἱ ἀνάγκες καί οἱ καταστάσεις πού ζεῖ ἕνας χριστιανός στόν κόσμο, ἐκ τῶν πραγμάτων ἀπέχουν ἀπό τήν καθημερινότητα ἑνός μοναχοῦ καί δή ἀσκητῆ.
Ἐπί τοῦ προκειμένου. Ἡ ἄσκηση ἑνός χριστιανοῦ στόν κόσμο ποῦ ἀναφέρεται; Πολύ ἁπλά καί ξεκάθαρα σέ «ὅσα ἡ ἀγάπη ὀνειρεύεται» πού λέει καί τό γνωστό τραγούδι. Σέ ὅλα ὅσα ἡ ἀγάπη ἐμπερικλείει. Κατά τό μέτρον νηστεία κυρίως ὡς ὑπακοή στή θεία ἐντολή καί ὄχι ὡς ἐξουθένωση. Οἰκογένεια, συζυγία, κοινωνικότητα, ἐργασία, ἀσθένεια κ.ἄ. δέν χωροῦν διατροφικές ἀκρότητες. Κατά τό μέγιστον δυνατόν προσπάθεια γιά συγχώρεση, ἀκατακρισία, ἐλεημοσύνη καί προσευχή ἔμπονος καί ὄχι πολύωρος καί ἄμετρος.
Ἐμποτισμός τῆς καθημερινότητας μέ καλοσύνη, μέ «καλημέρα», «συγνώμη», «εὐχαριστῶ», «παρακαλῶ», «προηγεῖστε», «περᾶστε», «ἔχεις δίκιο», «πῶς εἶσαι;», «πῶς περνᾶς;», «αὐτά ἀπό μένα», «ὅ,τι θέλεις ἐσύ», «εἶσαι ὄμορφος/η σήμερα», «ντύθηκες ὡραῖα σήμερα», «σήμερα θά καθαρίσω ἐγώ», «δόξα τῷ Θεῷ», «δόξα τῷ Θεῷ», «δόξα τῷ Θεῷ» γιά ὅλους καί γιά ὅλα.
Δέν μπορῶ νά διανοηθῶ ἄλλη ἄσκηση στόν κόσμο ἀπό τήν ὀμορφιά τῆς ἀγάπης σέ ὅλες της τίς μορφές καί διαστάσεις. Μεγάλη Σαρακοστή στόν κόσμο σημαίνει ἀγάπη, σημαίνει ὀμορφιά καί καλοσύνη, σημαίνει Βασιλεία τοῦ Θεοῦ στό ἐδῶ καί τώρα. Σημαίνει Σταύρωση τοῦ ἐγωισμοῦ καί Ἀνάσταση τῆς ψυχῆς, σημαίνει γεύση παραδείσου.
