Γεωργίας Ἀγαθοκλέους
Αὐτές οἱ σταγόνες βροχῆς
Πάνω στό τζάμι,
Τό πέταγμα τοῦ πουλιοῦ
Μέσα στά ὕψη
Μιλοῦν γιά τή νέα ζωή
Πού ποθοῦμε
Μέσα στά ὕψη
Καί μέσα στά βάθη
Τώρα πού γίναμε ὅλοι ἀδιάβροχοι
Καί μέ τίποτα δέν μαλακώνουμε
Τώρα πού γίναμε ὅλοι ἀπό γρανίτη
Καί πού δέν ἀγαποῦμε.
