Παναγιώτη Καπαρή
Οι ευχές των παπάδων, των γονέων και των παππούδων, ήταν αυτές οι οποίες γλίτωσαν πολλούς φαντάρους κατά την εισβολή, όπως ακόμη και σήμερα πολλοί ομολογούν. Το θαύμα λειτούργησε σύμφωνα με μαρτυρίες πολλών πολεμιστών του 1974. Κατά την ακολουθία του γάμου, ακούγεται η περίφημη ευχή: «Ευχαί γονέων στηρίζουσι θεμέλια οίκων», ενώ η λαϊκή παροιμία, λέει ότι «Απ' όν ακούει του γονιού παρά γωνιάς τζοιμάται…» Ο σεβασμός στους πρεσβύτερους στην ηλικία, δεν απλά μια συνήθεια, αλλά κουβαλά μέσα της, μια ολόκληρη μεταφυσική δύναμη, η οποία δίνει δύναμη τους νεότερους, αλλά και παρηγοριά στους μεγαλύτερους. Η ισοπέδωση των αξιών και των παραδόσεως, στο όνομα τάχα του εκσυγχρονισμού, αποτελεί μια πρόσκαιρη πλάνη. Στα δύσκολα, στα «δύο στενά», οι νεότεροι ψάχνουν πάντα τις συμβουλές των πρεσβύτερων. Από την άλλη οι καταστάσεις γίνονται πολύ δυσκολότερες, μέχρι και δραματικές, όταν οι πρεσβύτεροι φύγουν από την ζωή και τότε οι νεότεροι αντιλαμβάνονται τι ανεκτίμητο θησαυρό έχασαν από την ζωή τους. Η ζωή σίγουρα, δεν μπαίνει σε καλούπια και από την δημιουργία του κόσμου μέχρι και σήμερα υπάρχει το χάσμα των γενεών, οι επαναστάσεις των νέων και τελικά ο κύκλος της ζωής. Το μάθημα και το πάθημα είναι κοντά σε όσους αδυνατούν να αποδεχθούν τις συμβουλές και την σοφία των πρεσβυτέρων.
Πριν την εισβολή του 1974, ήταν καθημερινό το φαινόμενο, τα παιδιά αλλά και οι μεγαλύτεροι στην ηλικία, να φιλούν το χέρι του παπά του χωριού ή της ενορίας στις πόλεις, για να λάβουν την ευλογία του Θεού. Ακόμη όσοι κάθονταν στα καφενεία, στα καλτερίμια και τα πεζούλια, σηκώνοντας όταν περνούσε ο παπάς και ζητούσαν την ευχή του. Οι παπάδες, οι δάσκαλοι, όπως τους αποκαλούσαν, ήταν οι άνθρωποι οι οποίοι έτρεχαν και στήριζαν όλους τους ανθρώπους, σε κάθε δύσκολη στιγμή της ζωής τους. Οι παπάδες τελούσαν την Θεία Λειτουργία και αναζωογονούσαν πνευματικά όλους τους πιστούς. Το χειροφίλημα ήταν και είναι σε λιγότερο βαθμό σήμερα και συνήθεια των παιδιών προς τους παππούδες. Αποτελεί το καλύτερο δώρο για τους πρεσβύτερους στην ηλικία, εκτός βεβαίως από αυτούς οι οποίοι νομίζουν ότι ακόμη είναι νεαροί και αναντικατάστατοι. Αλλά και οι παππούδες δεν παραλείπουν να προσφέρουν δωράκια στα παιδιά. Παλαιότερα λίγα «πωρικά», δηλαδή ξηρούς καρπούς φρούτα και ενίοτε μερικά κέρματα. Σήμερα στην εποχή της ευμάρειας, τα δώρα είναι πλουσιότερα και μερικές φορές και προκλητικά, αφού αξίζουν ολόκληρες περιουσίες.
