Μοναχοῦ Μιχαήλ
Ἡ χειρότερη ἀνοησία εἶναι νά πιστέψουμε ὅτι ὁ χρόνος ἀπό μόνος του θά δώσει λύση ἤ ἔστω κάποια ἀνακούφιση στόν προβληματισμό μας. Αὐτό εἶναι ἀνόητη ὑπεκφυγή, ἀφοῦ ὁ χρόνος ἀπό μόνος του εἶναι οὐδέτερο ἐργαλεῖο. Τό ἄν θά παράγει στό πέρασμά του κάτι θετικό ἤ ὄχι, αὐτό ἐξαρτᾶται ἀπό μᾶς κι ἀπ’ τό πῶς θά τόν χειριστοῦμε. Ἄν ἀφήσουμε τόν χρόνο νά κυλάει κι ἐμεῖς νά τόν ἀκολουθοῦμε παθητικά, τότε ἕνα εἶναι σίγουρο: ὅτι ὁ χρόνος θά σταθεροποιήσει καί θ’ ἀναπτύξει τίς ὑπάρχουσες ἀρνητικές καταστάσεις. Ἀπ’ τήν ἀντίδρασή μας καί τόν σωστό χειρισμό του, ἀνατρέπονται οἱ ἀρνητικές καταστάσεις καί βγαίνει κάτι θετικό. Ποτέ ἡ παθητικότητα καί ἡ δειλία δέν καρποφόρησαν σέ τίποτα.
