Πρόσφατα στον καφενέ, ένας φίλος, έλεγε για την αστοχία σπουδαίων επιστημόνων, οι οποίοι πρόβλεψαν για το παιδί του, ότι θα έμενε κοντό και θα είχε πολλά προβλήματα. Το παιδί έγινε σπουδαίος επιστήμονας και είναι σήμερα ένας κανονικός, μέτριος στο ύψος, άνθρωπος.
Ένας άλλος φίλος, άρχισε να μιλά για νέα ψηφιακά προγράμματα, τα οποία και σήμερα, μπορούν να εντοπίσουν τις ικανότητες ενός παιδιού, δηλαδή τα χαρίσματα που θα έχει όταν μεγαλώσει, για τις ασθένειες οι οποίες τον αναμένουν, σε συγκεκριμένες ηλικίες και το πιο εκπληκτικό για τον αριθμό των χρόνων που θα ζήσει.
Παρενέβη ένας παππούλης στην κουβέντα και άρχισε να μιλά για τον εαυτό του και για το γεγονός, ότι οι γονείς του, τον είχαν ξεγραμμένο από βρέφος. Μεγάλωσε αποχαιρέτισε τα 80 και χαίρει άκρας υγείας και το μυαλό του είναι ξυράφι.
Στην παρέα και ένας καθηγητής, ο οποίος άρχισε τις αναλύσεις σε διάφορες θεωρίες για την εκπαίδευση και τις ικανότητες των παιδιών, για να καταλήξει στο εμπειρικό συμπέρασμα, ότι το οικογενειακό περιβάλλον σε πρώτο επίπεδο και ακολούθως η γειτονιά και το σχολείο, καθορίζουν το μέλλον των παιδιών.
