Οι καθημερινές ειδήσεις με τις ακαταστασίες στον κόσμο, προκαλούν αγωνία και φόβο, Κύριε. Γνωρίζεις την αδυναμία και το ευάλωτο της φύσης μας. Γνωρίζεις ότι «χους εσμέν». Όσο και να μας παροτρύνουν οι διάφορες φιλοσοφίες και θρησκείες να στηριζόμαστε στις δυνάμεις μας, η πραγματικότητα αποκαλύπτεται την ώρα της φουρτούνας.
Η εμπιστοσύνη σε Σένα ειρηνεύει την καρδιά μας και χαρίζει ελπίδα και βεβαιότητα πως ό,τι και να συμβεί, τελικά θα είναι για το καλό μας. Γνωρίζουμε ότι η πίστη σε Σένα δεν εξαφανίζει τις δοκιμασίες. Άλλωστε μας είπες με ειλικρίνεια: «εν τω κόσμω θλίψιν έξεται». Δεν μας υποσχέθηκες «βίον ανθόσπαρτον»… Από την άλλη δεν μας πέταξες στην «τεθλιμμένην του βίου οδόν», αβοήθητους και μόνους. Αντίθετα, μας βεβαίωσες «θαρσείτε! Εγώ νενίκηκα τον κόσμον».
Μέσα στις ακαταστασίες του «σύμπαντος κόσμου», ελθέ ως ειρήνη και δύναμη, ως ελπίδα και προσδοκία του μέλλοντος αιώνος, ώστε να ζούμε και να μεταδίδουμε τη χαρά, «τη μένουσα εις τους αιώνας».
π. Ανδρέας
