α. Ο γάμος συμβολίζει την πνευματική ένωση του Χριστού με την Εκκλησία. «Εαυτόν παρέδωκεν, ίνα αγιάση αυτήν».
β. Το ανδρόγυνο που’ ναι αγαπημένο, σύμφωνο, ειρηνικό, κάμνει τη ζωή του ευτυχισμένη. Είναι ανδρόγυνο ευτυχισμένο. Αλλά πρέπει να γίνονται όλα εν Κυρίω, για να υπάρχει η ευτυχία, η χαρά. Και τα παιδιά να γίνονται εν Κυρίω. Και μάλιστα εκ συμφώνου. Αν ο ένας ζει εν Κυρίω κι ο άλλος όχι, ζουν βέβαια, αλλά δυσκολοζούν. Δεν είναι ευτυχισμένοι. Θα πεις ίσως: «Πώς θα είμαστε σύμφωνοι; Αφού τούτος ο άνδρας, ή η γυναίκα, έχει τούτα τα ελαττώματα...». Όμως ο απόστολος λέει: «Ανεχόμενοι αλλήλους εν αγάπη». Να λες: «Κι εγώ έχω τα δικά μου». Διότι αν δεν ταιριάζεις με τον άλλο, δεν χαίρεσαι τη ζωή σου. Αν κάμεις υπομονή, λογαριάζεσαι σαν μάρτυρας. Διότι στους μάρτυρες ήταν γρήγορο το μαρτύριο τους, ενώ σ’ εσένα είναι ένας βίος ολόκληρος.
γ. Μετά τον γάμο θα πρέπει οι σύζυγοι να εγκαταλείπουν συναισθηματικά τους γονείς τους και να προσκολλάται ο ένας στον άλλον ̇ «Ένεκα τούτου καταλείψει άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα...».
δ. Τα παιδιά μας είναι παιδιά του Θεού πρώτα κι ύστερα δικά μας. Γι’ αυτό πρέπει να τ’ ανατρέφουμε εν Κυρίω και να προσευχόμαστε γι’ αυτά.
ε. Η μάνα που κτυπά το μικρό παιδί της, λυπάται παραπάνω εκείνη, αλλά άμα χρειάζεται επιτρέπεται.
στ. Τα παιδιά από μικρά πρέπει να εξομολογούνται. Για να μάθουν να μην βλαστημούν, να μην λένε ψέματα κ.λ.π.
ζ. Να λες: «Τα πάθη του άντρα μου είναι πάθη μου ̇ τα ελαττώματα του δικά μου. Και οι αρετές του πάλι δικές μου. Μαζί θα τα πολεμήσουμε τα πάθη, αφού είμαστε ένα σώμα».
η. Μαζί με όλη τη ζωή σου, ανάθεσε και τα μωρά σου στον Θεό. Όσον καιρό ζήσεις. Είναι δικά του παιδιά και σου τα έδωσε.
θ. Τα μωρά δεν κρατούν κακία, γι’ αυτό είναι δική τους η βασιλεία του Θεού. Να τους θυμώνεις και να κάμνεις υπομονή. Είναι μωρά σου.
Από το βιβλίο ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ, έκδοση του Ιερού Ησυχαστηρίου Αγίας Τριάδος, Λυθροδόντας - Κύπρος. τηλ. 00357-99607871
