λα. Το σήμερα να βλέπεις. Το «τι τέξεται η επιούσια», δεν ξέρουμε. «Μη μεριμνάτε για την αύριον».
λβ. «Μη γίνου κοινωνός αλλοτρίων αμαρτιών», λέει ο Σολομών. Είναι σαν την περίπτωση που κουβεντιάζουν δυο και ανακατώνεσαι και συ. Μέσα σ’ ένα σινεμά τσακώθηκαν δυο και πήγε ένας τρίτος να τους χωρίσει. Τότε, πάνω στον θυμό του, τον σκότωσε ο ένας με περίστροφο. Εκείνοι έφυγαν. Αυτός πέθανε κι έμεινε η γυναίκα του χήρα με δυο ορφανά μωρά, γιατί δεν συμπεριφέρθηκε λογικά. Ακόμα, «κοινωνείς αλλότριες αμαρτίες», όταν βλέπεις δυο και μιλούν και τους κατακρίνεις. Μπορεί να μιλούν για καλά πράγματα και συ να κολαστείς. Ούτε με υποψία να κατακρίνεις, ούτε όταν ακούμε από τους άλλους, ούτε και αν δούμε κάποιον που αμαρτάνει. Σκέπασε τον και πες «εγώ πέφτω πιο γρήγορα».
λγ. Πρέπει να φτάσει κάποιος στην τελειότητα για να τα κάμει όλα. Και δεν είναι το πλάσμα πάντα το ίδιο. Άμα είναι πναστό (ξεκούραστο), μπορεί καλύτερα, αλλοιώτικα είναι σαν να’ χει πληγή κι έρχονται και την τρίβουν.
λδ. Οι θλίψεις είναι προάγγελοι των χαρών.
λε. Ο Θεός συγχωρά, εμείς δεν συγχωρούμε.
λστ. Όταν οι κόποι, οι ασχολίες είναι προς δόξαν Θεού η ωφέλεια του πλησίον, λογίζεται μισθός. «Ίδε την ταπείνωσιν μου και τον κόπον μου και άφες πάσας τας ανομίας μου».
λζ. Η σωτηρία εξαρτάται από τη χρήση του χρόνου. Υπάρχουν άνθρωποι που έζησαν μακροχρόνια στην αρετή και μετά έπεσαν σε αμαρτία και χάθηκαν. Κι άλλοι αγίασαν, ενώ έζησαν για πολλά χρόνια σε αμαρτία κι ύστερα μετανόησαν.
Από το βιβλίο ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ, έκδοση του Ιερού Ησυχαστηρίου Αγίας Τριάδος, Λυθροδόντας - Κύπρος. τηλ. 00357-99607871
