Μητροπολίτη Κάλλιστου Ware
- Μίλησέ μας γιά τίς θεῖες ὀπτασίες πού βλέπεις, εἶπε κάποτε ἕνας μοναχός στόν ὅσιο Παχώμιο.
- Ἕνας ἁμαρτωλός σάν ἐμένα δέν προσδοκᾶ ὀπτασίες ἀπό τόν Θεό, ἀπάντησε ὁ Παχώμιος, ἀλλά ἀφῆστε με νά σᾶς πῶ γιά μία μεγάλη ὀπτασία, γιά τόν ἅγιο καί ταπεινό ἄνθρωπο. Γιατί ποιά ὀπτασία μπορεῖ νά εἶναι μεγαλύτερη ἀπό αὐτή: νά βλέπουμε τόν ἀόρατο Θεό ἀποκαλυπτόμενο στό ναό Του, σ’ ἕνα ὁρατό ἀνθρώπινο πρόσωπο;
Αὐτή εἶναι ἡ ἀνώτερη ἀπ’ ὅλες τίς ὀπτασίες, ἕνα ἀληθινό θαῦμα: μία ἀνθρώπινη ὕπαρξη πλασμένη κατ’ εἰκόνα καί ὁμοίωση τοῦ Θεοῦ. «Ἐξομολογήσομαί σοι ὅτι φοβερῶς ἐθαυμαστώθης». Στήν πνευματική ζωή τοῦ καθενός μας, ἴσως δέν ὑπάρχει ἔργο περισσότερο ἐπεῖγον ἀπό αὐτό: νά ἀνανεώσουμε τήν αἴσθηση τοῦ θαυμασμοῦ καί τοῦ δέους μπροστά στό θαῦμα καί στό μυστήριο τοῦ ἴδιού μας τοῦ προσώπου. Ἰδιαίτερα δέ πρέπει νά τονιστεῖ ἡ λέξη «μυστήριο». Ποιός εἶμαι; Τί εἶμαι; Ἡ ἀπάντηση δέν εἶναι καθόλου προφανής. Δέν γνωρίζω παρά ἕνα πολύ μικρό μέρος τοῦ ἑαυτοῦ μου. Τά ὅρια τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου εἶναι ἐξαιρετικά πλατιά. Ἐκτείνονται πρός τό ἄπειρο˙ ἁπλώνονται πρός τά πίσω, ἀλλά καί πρός τά ἐμπρός μέσα στό χρόνο, ἀλλά καί πέρα ἀπ’ αὐτόν˙ εἰσέρχονται στήν αἰωνιότητα. Ἐντός μου ὑπάρχουν κρυμμένα ἀνεξιχνίαστα βάθη πού διαφεύγουν τῆς δικῆς μου ἀντίληψης.
Μέσα στό μυστηριῶδες αὐτό ἀνθρώπινο πρόσωπο, πού ἔχει πλαστεῖ κατά τήν εἰκόνα τοῦ ζῶντος Θεοῦ, ὑπάρχουν τέσσερα στοιχεῖα ἰδιαίτερα μεγάλης σημασίας: ἡ ἐλευθερία, ἡ εὐχαριστία, ἡ κοινωνία καί ἡ ὡρίμανση.
