π. Νικόλαου Χριστοδούλου
Η άμεση, προσωπική συνάντηση και ένωση με τον Χριστό, είναι η βασική επιδίωξη της πνευματικής ζωής. Ο άνθρωπος έχει πνευματική ζωή στο βαθμό που έχει συναντήσει τον Χριστό. Ο άνθρωπος, ο οποίος δέχεται διανοητικά, σαν ένα λογικό συμπέρασμα τον Χριστό και την ύπαρξή Του, δεν έχει πνευματική ζωή.
Η μοναδική οδός, μέσα από την οποία θα πορευτούμε για να συναντήσουμε ζωντανά και πραγματικά τον Χριστό, είναι ο σταυρός Του. Έξω και μακριά από τον σταυρό δεν υπάρχει δυνατότητα γνωριμίας και ένωσης με τον Χριστό. Ακριβώς γιατί ο σταυρός προϋποθέτει την ταπείνωση, δηλαδή την συντριβή και κατάργηση του εγωκεντρισμού, που είναι το μεγαλύτερο και μοναδικό εμπόδιο στην ένωση του ανθρώπου με τον Χριστό.
Στη ζωή της Εκκλησίας ακούμε συνέχεια για αμαρτωλούς ανθρώπους, των οποίων οι δρόμοι κάποια στιγμή συναντήθηκαν με αυτό του Χριστού και «διά του σταυρού» οδηγήθηκαν στην αγιότητα. Αυτός ο σταυρός για άλλους ήταν ο σταυρός του μαρτυρίου, για άλλους ο εκούσιος σταυρός της άσκησης μέσα στην έρημο και για άλλους ο σταυρός της θυσίας και της προσφοράς μέσα από έργα αγάπης. Σε κάθε περίπτωση, όμως, προηγείται το σταύρωμα του εγώ, η απάρνηση των εγωκεντρικών παθών της ματαιοδοξίας και των «ηδονών του βίου».
Κατά συνέπεια, η επίγνωση της δικής μας πνευματικής κατάντιας δεν πρέπει να δημιουργεί αισθήματα απογοήτευσης. Όπου και να βρίσκεται κανείς, όταν η καρδία του καταληφθεί από θεϊκό πόθο και πίστη ζέουσα, μπορεί να πετύχει αυτή τη συνάντηση και ένωση με τον Χριστό. Από τη στιγμή που θα μεταθέσουμε τον έρωτά μας από τα κτίσματα στον Κτίστη, βάζουμε το θεμέλιο γι’ αυτή την πορεία και συνάντηση. Η αγία μας Εκκλησία, ακριβώς για να κρατά ζωντανή αυτή την ελπίδα, προβάλλει συνεχώς τον σταυρό μπροστά μας. Κάθε Κυριακή στο «Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι» προσθέτουμε εμφαντικά το «ιδού γαρ ήλθε διά του σταυρού χαρά εν όλω τω κόσμω». Ο διάβολος μας πρόσφερε τη θανατηφόρα εγωκεντρική ικανοποίηση ως τον τρόπο που θα απολαμβάναμε δήθεν πληθώρα ζωής. Αντί αυτού γνωρίσαμε τον θάνατο, τη στέρηση της ζωής, την αποκοπή μας από τον Θεό, την πηγή της ζωής. Ο Χριστός μας επαναφέρει πίσω, δείχνοντάς μας τον δρόμο του σταυρού. Αν θέλουμε να βρούμε τον Χριστό και να τον ακολουθήσουμε, πρέπει να αρνηθούμε τον εαυτό μας, να σηκώσουμε τον σταυρό μας και πάνω σ’ αυτόν να σταυρώσουμε τον ναρκισσισμό μας και τον κάθε είδους εγωϊσμό μας. Άλλη οδός από αυτή δεν υπάρχει. Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο π. Ζαχαρίας από το μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ, «ο σταυρός του Χριστού ήταν να γίνει άνθρωπος, ο σταυρός του ανθρώπου είναι να γίνει Θεός κατά χάριν».
