Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Μακαρίου
Ὁ θάνατος εἶναι ἕνα τραγικό γεγονός ἀκόμη καί γιά τούς ἀνθρώπους τῆς Ἐκκλησίας. Ἐξάλλου κι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός πόνεσε. Δάκρυσε μπροστά στό μνῆμα τοῦ φίλου Του Λαζάρου. Γιατί οὐσιαστικά βρέθηκε ἀντιμέτωπος μέ τό γεγονός τοῦ θανάτου. Καί ἐνῶ θά μποροῦσε νά καθησυχάσει τίς ἀδελφές, τούς συγγενεῖς καί τούς φίλους τοῦ κεκοιμημένου Λαζάρου, λέγοντάς τους ὡραῖα λόγια, δέν τό ἔκανε. Δέν ἔκανε αὐτό τό ὁποῖο ἐπιχειροῦμε ἐμεῖς πρός τούς ἄλλους, γιά νά παρηγορήσουμε καί νά παρηγορηθοῦμε. Τό μόνο πού ἔκανε ἦταν νά δακρύσει καί νά σιωπήσει.
