Μωϋσέως Μοναχοῦ Ἁγιορείτη
- Ὅσο ἡ ἡσυχία ἡ ἐξωτερική γίνεται ἐσωτερική ἀρχίζεις ν’ ἀγαπᾶς τή σιωπή, νά μετρᾶς τά λόγια σου, νά μένεις στά καίρια, τά κύρια, τά σπουδαῖα, τ’ ἀπαραίτητα. Οἱ ἅγιοι ἀγάπησαν ἐγκάρδια καί ὁλόψυχα τόν Θεό καί ἄφησαν νά τούς μιλήσει ὁ Θεός, ὅπως καί ὅποτε θέλει. Ἦταν ἕτοιμοι ν’ ἀκούσουν ὁτιδήποτε. Δέν εἶπαν τοῦ Θεοῦ αὐτά πού ἤθελαν ν’ ἀκούσουν. Εἶναι ἕνα ὡραῖο καί βαθύ μυστήριο ἡ σιωπή τοῦ Θεοῦ.
- Ἡ μεγαλύτερη καί καλύτερη γνώση εἶναι νά γνωρίσεις τόν πραγματικό ἑαυτό σου. Αὐτόν πού συχνά σοῦ ξεφεύγει σάν χέλι μέσα ἀπό τά χέρια σου. Ἡ αὐτογνωσία εἶναι ἕνα ἀπό τά πρῶτα σκαλοπάτια τῆς πνευματικῆς ἀνόδου. Τό ν’ ἀσχολεῖσαι συνεχῶς μέ τούς ἄλλους εἶναι ἕνα ἄσκοπο καί μάταιο σεριάνι. Τό αὐστηρό κοίταγμα τοῦ ἑαυτοῦ μας δέν εἶναι ἐγωιστικό καθόλου. Ἄν δέν βοηθήσει κανείς τόν ἑαυτό του εἶναι ἀδύνατο νά βοηθήσει τούς ἄλλους. Ἡ περιττή ἑτεροπαρατήρηση κουράζει, ταλαιπωρεῖ καί καθυστερεῖ.
- Οἱ ἀρετές δέν εἶναι παράσημα κατορθωμάτων, ἐπίδειξη διάσημων πρός ἐπικρότηση, ἀλλά καρπός μακροῦ, συνεχοῦς, ταπεινοῦ, ὑπομονετικοῦ καί ἐπίμονου ἀγῶνος πρός παθοκτονία. Ἡ τελειότητα δέν ἔχει τέλος. Στήν Ὀρθοδοξία δέν ὑπάρχουν νιρβάνα πρός ἐπανάπαυση, ραστώνη κι ἐφησυχασμός. Ὁ καλῆς ἀγωνίας ἀγώνας εἶναι ἰσόβιος. Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ βεβαίως ἐμψυχώνει, ἐνισχύει καί ἀναπαύει τούς καλοπροαίρετους ἀγωνιστές.
