Παύλου Μουκταρούδη
Ο Χριστός «ποθεί τους ποθούντας Αυτόν», ανεξάρτητα από εθνικότητα ή φύλο, και τους χαρίζει τα χαρίσματά Του και τον ίδιο τον Εαυτό Του. Επειδή η ψυχή της Σαμαρείτιδας ποθούσε και κάτι άλλο από το «φυσικό νερό», ο Κύριος της μίλησε για «ζωήν αιώνιον», που προέρχεται από το «ζων ύδωρ».
Στην ερώτηση, για το πού λατρεύεται ο Θεός, ο Κύριος θέλει να οδηγήσει τη Σαμαρείτιδα, αλλά και τον κάθε άνθρωπο, να γίνει «αληθινός προσκυνητής», δηλαδή να ζει «εν Πνεύματι Αγίω». Αν συμβεί αυτό, η ψυχή μας θα γεμίσει από «ύδωρ ζων», δηλαδή από τη Χάρη του Αγ. Πνεύματος και θα λατρεύουμε τον Θεό «εν Πνεύματι και Αληθεία». Και όπως ερμηνεύει ο ιερός Χρυσόστομος, αλλά και ο άγιος Γρηγ. ο Παλαμάς, «Πνεύμα» είναι το Άγιο, και «Αλήθεια» είναι ο Χριστός. Λατρεία του Θεού «εν Πνεύματι και Αληθεία», θα πει λατρεία του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Όταν ζούμε «εν Πνεύματι Αγίω», λατρεύουμε τον Θεό οπουδήποτε, «εν τω σώματι ημών και εν τω πνεύματι ημών» (Α΄ Κορ. στ, 20). Εάν όμως ο βίος μας είναι αμαρτωλός και άσωτος, κανένας τόπος δε μας ωφελεί. Ούτε το όρος Γαριζίν των Σαμαρειτών, ούτε τα Ιεροσόλυμα των Ιουδαίων.
«Γύναι, πίστευσόν μοι», της λέγει ο Χριστός. Πρέπει να πιστεύσει και να της γίνει βίωμα, ότι η λατρεία του Θεού δεν είναι θέμα «τόπου» ή Ναού, αλλά καθαρής καρδιάς, που είναι το ιερώτερο θυσιαστήριο, κατά πόσο κατέχεται από τη Χάρη του Σταυρωθέντος και Αναστάντος. Ο Χριστός επαναπαύεται στη καθαρθείσα ψυχή και την καθιστά θρόνο δόξης Του και γίνεται γι’ αυτήν τροφή και ποτό. Πρώτα πρέπει να νεκρώσουμε μέσα μας την αμαρτία και τις ηδονές και να «ενδυθώμεν τον Κύριον Ιησού Χριστόν». Αυτός ήλθε να βρει το «απολωλός πρόβατον», την οποιανδήποτε «Σαμαρείτιδα», γιατί ο καθένας μας είναι και μια «Σαμαρείτιδα», αφού μένουμε μόνο στο «φυσικό νερό», που δεν ξεδιψά. Δεν έχει σημασία, αν δεν έχουμε πολλούς άνδρες ή πολλές γυναίκες. Σημασία έχει, ότι δε συζευχθήκαμε τον Χριστό, ο οποίος έγινε άνθρωπος, για να συνάψει μαζί μας γάμο, να ενωθεί μαζί μας.
Αν η ψυχή μας ερωτευθεί, έστω και ελάχιστα, Αυτό τον Νυμφίο, θα γεμίσει από «ύδωρ ζων, αλλόμενον εις ζωήν αιώνιον», δηλαδή θα εικονίσουμε τον «επουράνιον άνθρωπον», με ζωή Αγιοπνευματική και θα ζούμε από τώρα τον Παράδεισο και θα λατρεύουμε τον Θεό «εν πνεύματι και αληθεία».
Πέρα από οποιονδήποτε γάμο, το ζητούμενο είναι ο «έρως» του Νυμφίου Χριστού και η Λατρεία «εν πνεύματι».
Από το βιβλίο: Διήρχετο διά των σπορίμων, τ. Α , Έκδ. Ι. Μ. Λεμεσού 2008, σσ. 92-95
Πηγή:https://www.pemptousia.gr/2019/05/to-zon-idor-esvise-ti-floga-tis-akolasias-kiriaki-tis-samaritidos/
