Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα μυστήριο
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα μυστήριο που ανάγεται στη δημιουργία των δύο φύλων, που το ένα συμπληρώνει το άλλο. ΄Ενα μυστήριο που ο Χριστός του δίνει το ύψιστο νόημα, όταν το εντάσσει στη ζωή της Εκκλησίας και τη σωτηρία. Αν αυτό γίνει κατανοητό από τους ανθρώπους, πιστεύω ότι θα διευκολυνθεί πολύ η καθημερινή, αλλά και πρόσκαιρη ζωή τους.
Όμως για να μιλήσουμε και πιο πρακτικά, είναι αναγκαίο να βάζει ο κάθε σύζυγος το σύντροφό του πιο ψηλά από κάθε άλλη αγάπη. ΄Οσο πιο γρήγορα το καταφέρει αυτό τόσο το καλύτερο για τον εαυτό του και την οικογένεια. Είναι λυπηρό που μερικές φορές οι γονείς δεν διευκολύνουν τα παιδιά τους να απαγκιστρωθούν από τη γονική οικογένεια και να αφοσιωθούν στο δικό τους σπίτι. Θυμάμαι το παράπονο ενός συζύγου που μου έλεγε πόσο πικραίνεται κάθε φορά που διαπιστώνει ότι μυστικά που μοιράζεται με τη γυναίκα του, τα μαθαίνει μετά από την πεθερά του, παρά το ότι κάθε φορά της κάνει παράπονα γι' αυτό! Πραγματικά, έτσι κλονίζεται η σχέση του ζευγαριού και δεν ευνοείται η ενότητα.
΄Ενα άλλο σχετικό θέμα είναι η διατήρηση της συζυγικής αξιοπρέπειας αλλά και της τιμής του συντρόφου. Δεν πρέπει να δίνει κανείς δικαιώματα σε τρίτους να παρεμβαίνουν έστω και με το πρόσχημα της συμπαράστασης στις συζυγικές δυσκολίες!
Αλλά και ο άλλος, όταν αντιληφθεί κάποιο παραστράτημα, πρέπει να είναι έτοιμος να παρέμβει όχι για να τιμωρήσει και να εκδικηθεί, αλλά για να υπενθυμίσει τη συντροφική παρουσία του και να προστατέψει την αξιοπρέπεια και των δύο.
Πολλοί άνθρωποι συγχέουν σήμερα τη φιληδονία με την αγάπη. Στην πραγματικότητα δεν έχουν καταφέρει ακόμη να αγαπήσουν πραγματικά, αφού νιώθουν για το σύντροφο της ζωής τους όπως ένιωθαν και για τους υπόλοιπους μέχρι τώρα. Γι' αυτό και μερικά ζευγάρια που συζούν για πολλά χρόνια, όταν επισημοποιήσουν τη σχέση τους με ένα γάμο, τότε χωρίζουν! Επειδή βλέπουν τότε, ότι έχουν να κάνουν με μια νέα κατάσταση υπευθυνότητας και αμοιβαιότητας που δεν ήταν ποτέ προετοιμασμένοι και ώριμοι να αντιμετωπίσουν, γιατί δεν ήταν έτοιμοι να θυσιάσουν τον εγωισμό τους…
΄Αρα για να φτάσει κανείς στην τέλεια αγάπη πρέπει να θυσιάσει το εγώ του και να το υποτάξει στην υπηρεσία του άλλου και του κοινού συμφέροντος. Και για να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα, για έναν άνθρωπο του θεού, πρέπει πρώτα να υποτάξει το εγώ του στο θέλημα του Θεού. ΄Οταν και οι δύο το κάνουν αυτό τότε πραγματικά ο Χριστός είναι εκείνος που τους ενώνει και κανείς δεν μπορεί να τους κλονίσει! Και για να επιστρέψουμε στο αρχικό ερώτημα, τότε είναι πραγματικά ελεύθεροι, γιατί η αγάπη και η αλήθεια του Θεού δίνουν την πραγματική ελευθερία στον άνθρωπο.
π. Αντώνιου Ι. Στυλιανάκη
