Ευαγγελική αντίληψη για την ισοτιμία των φύλων απέχει πολύ από τη συνηθισμένη για το φεμινισμό αντίληψη. Το Ευαγγέλιο δεν μιλά για μια τεχνιτή εξίσωση ή ισοπέδωση του άνδρα και της γυναίκας αλλά για την αμοιβαία ανάδειξη της προσωπικής τους ιδιομορφίας μέσα από την αγαπητική τους σχέση
Η γυναικεία χειραφέτηση δεν επιτυγχάνεται με την αποδοχή του ανδρικού μοντέλου ζωής, με την κατάφαση των υπαρχουσών δομών και ρυθμών της κοινωνίας, με τη συνηγόρηση του υπάρχοντος συστήματος αξιών, φτάνει να γίνεται αποδεκτό σε αυτό και το γυναικείο φύλο. Με αυτήν την αντίληψη η γυναίκα δεν κερδίζει τίποτε άλλο παρά να μετριέται με το κυρίαρχο πλαίσιο ζωής, καλλιεργώντας έτσι την εξομοίωσή της με αυτό (αποδοτικότητα, αποτελεσματικότητα, επιθετικότητα). Στο όνομα της ισότητας η γυναίκα εισήλθε στους διάφορους αλλοτριωτικούς μηχανισμούς της σημερινής κοινωνίας χωρίς να μπορέσει καθόλου να τους αλλάξει.
Ο φεμινισμός δεν επιτυγχάνεται όταν η γυναίκα δέχεται να αναμετρηθεί με τον άνδρα και αναδείχνεται ισάξιά του στο ανδροκεντρικό επίπεδο αλλά όταν ακριβώς απορρίπτει τα ανδρικά κριτήρια και αρνιέται να μετρηθεί με αυτά. Στο Ευαγγέλιο δεν υπάρχει η γνωστή διαμάχη γύρω από το αν η γυναίκα είναι κατώτερη ή ίση με τον άνδρα γιατί κάτι τέτοιο σημαίνει ότι η γυναίκα βιώνει το φύλο της ως μειονεξία που η αντιστάθμισή της επιδιώκεται με το συναγωνισμό στο ήδη θεσμοθετημένο από τους άνδρες κοινωνικό πλαίσιο. Η γυναίκα δεν είναι ούτε ανώτερη ούτε κατώτερη από τον άνδρα. Είναι άλλη και διαφορετική.
Γι' αυτό η πρόοδος τελικά δεν επέρχεται με την είσοδο της γυναίκας στους ρόλους που καθόρισε ο άνδρας, ούτε με τη δημιουργία βέβαια ενός άλλου μοντέλου, αλλά ακριβώς με την άρνηση κάθε μοντέλου βίας και υποταγής, ανταγωνισμού και εξουσίας. Γιατί ασφαλώς σε τίποτα δεν αλλάζει η ουσία των πραγμάτων, αν σε μια θέση εκμετάλλευσης και απανθρωπιάς δεν βρίσκεται άνδρας αλλά γυναίκα. ΄Αλλωστε το δικαίωμα ψήφου των γυναικών - αναφαίρετο δικαίωμα τους - πόσο άλλαξε το πολιτικό ήθος και εξάγνισε την εξουσία; Το δικαίωμα των γυναικών στην εργασία - αναφαίρετο δικαίωμα τους - πόσο λύτρωσε από την αποξένωση και την πολτοποίηση;
Η ουσιαστική απελευθέρωση της γυναίκας θα επιτευχθεί όταν γίνει συνείδηση ότι ελευθερία της γυναίκας σημαίνει και ελευθερία του άνδρα, πράγμα που προϋποθέτει αμοιβαιότητα αγάπης, αποδέσμευση από τα πλαίσια του ανταγωνισμού και της εχθρότητας των φύλων και των ανθρώπων. H oυσιαστική απελευθέρωση της γυναίκας θα επιτευχθεί με την προφορά ενός διαφορετικού λόγου και την εκδοχή μιας άλλης όψης του κόσμου.
Στους καιρούς μας πού η καταναλωτική σκευωρία κάνει το καθετί μετατρέψιμο και αντικατάστατο, η ερωτική σχέση παραμένει το έσχατο αποκούμπι ομορφιάς και γνησιότητας στις σχέσεις των ανθρώπων, το τελευταίο απομεινάρι για να αναδειχθεί το πρόσωπο στην ιδιαιτερότητά του, όταν γίνεται για το σύντροφό του ο ένας και μοναδικός. Αν στον έρωτα, αυτή την πιο στενή ψυχοσωματική σχέση των ανθρώπων και την απόλυτη κατάφαση του άλλου, αυτή την ουσιαστική συνάντηση αγαπώμενων προσώπων και του ολοκληρωτικού δοσίματος του εαυτού μας, αν στον έρωτα λοιπόν αφήνεται η γυναίκα να μετατρέπεται σε αντικείμενο ηδονής και να υποτάσσεται στην ατομική εγωκεντρική επιθυμία του άνδρα, τότε η ελευθερία της είναι ακόμη μακρυά.
Γιατί η ελευθερία βρίσκεται στην αγάπη και η αγάπη στην ανδρόγυνη κοινωνία, τη μεταμορφωμένη μέσα στη χάρη του καινούργιου κόσμου που έρχεται και είναι ήδη παρόν.
Σταύρος Σ.Φωτίου
