Οι εναλλαγές μας

Μου αποκάλυψε πρόσφατα ένα πνευματικό μου παιδί τη λύπη που έχει μέσα του, την απογοήτευση που νιώθει, καθώς σκέφτεται τα πολλά προβλήματα που ήλθαν στην οικογένειά του.

-Όταν ο ήλιος ανατέλλει σιγά – σιγά, το σκοτάδι μπορεί να μείνει; Τον ρώτησα.

- Ασφαλώς φεύγει, διαλύεται.

- Δεν έχει δηλαδή υπόσταση. Πριν τον ήλιο κυριαρχούσε το σκοτάδι, με την ανατολή εξαφανίζεται. Έτσι και στην καρδιά μας: Όταν απουσιάζει η Χάρις, όλα γίνονται μαύρα, όλα μας φαίνονται σκοτεινά. Με την παρουσία της Χάριτος, τα προβλήματα υπάρχουν αλλά τα βλέπουμε με άλλο φακό, με το Φως του Χριστού.

Του μιλούσα βέβαια από την προσωπική μου εμπειρία. Όπως και σεις καταλαβαίνετε τα πιο πάνω από τη δική σας προσωπική εμπειρία. Όλοι είμαστε το ίδιο! Ποιος δεν πέρασε μέρες που τα έβλεπε όλα δύσκολα, μαύρα, χωρίς ελπίδα; Όπως και μέρες που υπήρχε ένα φως, μια ζωντάνια, μια δύναμη;

Οι άγιοι πατέρες μας λένε από την πείρα τους ότι η ζωή μας έχει αγώνα και δυσκολίες, θλίψη και πόνο. «Ουδείς ανήλθε στον ουρανό μετ’ ανέσεως». Ποιος πέρασε τη ζωή αυτή χωρίς πειρασμούς; Ουδείς! Όμως δεν είναι μόνο αυτό η ζωή. Έχει και τη χάρη, τη χαρά, την αγαλλίαση που γεμίζει την ύπαρξή μας και παίρνουμε δύναμη. Νομίζω ότι το ένα συμπληρώνει το άλλο. Οι δοκιμασίες, οι δυσκολίες, είναι για δική μας ωφέλεια, αφού μας κάνουν να ωριμάζουμε, να βλέπουμε τη ματαιότητα των εγκόσμιων και του εαυτού μας, το περιορισμένο των δυνατοτήτων μας. Η χάρις μάς ενισχύει, μας σπρώχνει να μην σταματήσουμε τον αγώνα, μας συγκρατεί από την απόγνωση, μας βεβαιώνει πως δεν είμαστε μόνοι.

Ο Αδελφόθεος Ιάκωβος στην επιστολή του γράφει: «Κακοπαθεί τις εν υμίν; προσευχέσθω. Ευθυμεί τις; ψαλλέτω» (Ιακ. 5,13). Δηλαδή «Βρίσκεται κανένας σας σε δύσκολη θέση; Να προσεύχεται. Είναι κάποιος χαρούμενος; Να υμνεί το Θεό». Στις δύσκολες ώρες ο άνθρωπος μαζεύεται, στις ευχάριστες ξανοίγεται. Είναι η φυσιολογική αντίδραση της ψυχής. Έτσι, η προσευχή μεταποιεί τον πόνο και τη δυσκολία σε γλυκασμό της καρδιάς. Ο άνθρωπος ταπεινώνεται και η χάρις τον επισκιάζει. Μετά, η ευχάριστη διάθεση οδηγεί σε δοξολογία του Θεού, που κάνει τον άνθρωπο να γίνεται ακόμα πιο πολύ χαρούμενος.

Τελικά, μέσα από τις εναλλαγές και μεταλλαγές πορευόμαστε προς την ασάλευτη μέρα της αιωνιότητας, όπου θα μας αποκαλυφθούν τα μυστήρια του κόσμου τούτου και θα χαρούμε την αγάπη και την κοινωνία με τον Ασάλευτο Κύριό μας.

 π. Ανδρέας Αγαθοκλέους

 
Subscribe to Email