Σήμερα το πρωί αντίκρισα μια πολύ γλυκιά σκηνή. Έπινα με κάποιον φίλο μου καφέ σε μια καφετέρια. Σε κάποια στιγμή γλίστρησε από τα χέρια μιας κυρίας ένα ποτήρι με χυμό, που μόλις είχε παραγγείλει.
Ενώ προσπαθούσε να καθαρίσει το πουκάμισό της, ένα κοριτσάκι γύρω στα τέσσερα, την πλησίασε προσφέροντάς της το πλαστικό κυπελάκι του και της είπε:
«Γεια σας. Ήπια λίγο και δεν διψώ πια. Δεν μπορείτε να πιείτε, αφού σας έπεσε το ποτήρι. Πάρτε το δικό μου».
Δεν είναι μια χειρονομία τρυφερής καλοσύνης; Η αθώα χειρονομία του μικρού κοριτσιού έκαμε να ξεπηδήσει από όλους μας, που βρισκόμασταν εκεί, ένα χαμόγελο, επειδή είχε προκαλέσει μια σειρά όμορφων συναισθημάτων… Φαντάζεστε μια πράξη καλοσύνης μας πώς μπορεί να βελτιώσει τη μέρα αυτών που μας περιβάλλουν;
Antonio Quaglietta
(Απόδοση από τα Ιταλικά, Αθαν. Αστ. Γκάτζιος
