ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Α΄ Τιμ. β΄ 1-7)
Τέκνον Τιμόθεε, παρακαλῶ πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς, ἐντεύξεις, εὐχαριστίας, ὑπὲρ πάντων ἀνθρώπων, ὑπὲρ βασιλέων καὶ πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων, ἵνα ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι. Τοῦτο γὰρ καλὸν καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ, ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν. Εἷς γὰρ Θεός, εἷς καὶ μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χριστὸς Ἰησοῦς, ὁ δοὺς ἑαυτὸν ἀντίλυτρον ὑπὲρ πάντων, τὸ μαρτύριον καιροῖς ἰδίοις, εἰς ὃ ἐτέθην ἐγὼ κῆρυξ καὶ ἀπόστολος, - ἀλήθειαν λέγω ἐν Χριστῷ, οὐ ψεύδομαι, - διδάσκαλος ἐθνῶν ἐν πίστει καὶ ἀληθείᾳ.
Μετάφραση
Παιδί μου Τιμόθεε, σᾶς παρακαλῶ πρῶτα ἀπ’ ὃλα νά κάνετε δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις, εὐχαριστίες για ὃλους τούς ἀνθρώπους, γιά τούς κυβερνῆτες καί γιά ὃλους ἐκείνους πού ἀσκοῦν τήν ἐξουσία, ὣστε νά ζοῦμε ἢρεμα καί εἰρηνικά μέ εὐσέβεια κι εὐπρέπεια ἀπό κάθε ἂποψη. Αὐτό εἶναι καλό καί εὐπρόσδεκτο ἀπό τόν σωτήρα μας Θεό, ὁ ὁποῖος θέλει νά σωθοῦν ὃλοι οἱ ἂνθρωποι καί νά γνωρίσουν σέ βάθος τήν ἀλήθεια. Γιατί ἓνας εἶναι ὁ Θεός κι ἓνας ὁ μεσίτης μεταξύ Θεοῦ καί ἀνθρώπων, ὁ ἂνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός, πού πρόσφερε τή ζωή του λύτρο γιά χάρη ὃλων. Ἒτσι, στόν προσδιορισμένο καιρό, ἒδωσε ὁ Θεός τή μαρτυρία του ὃτι θέλει νά σώσει τόν κόσμο. Αὐτῆς τῆς μαρτυρίας μέ ἒταξε ὁ Θεός κήρυκα καί ἀπόστολο-τήν ἀλήθεια λέω ἐνώπιον τοῦ Χριστοῦ, δέν ψεύδομαι-γιά νά διδάξω τήν πίστη καί τήν ἀλήθεια στούς ἐθνικούς.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (Λουκ. δ΄ 16-22)
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τήν Ναζαρέτ, οὗ ἦν τεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθεν κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι. Καὶ ἐπεδόθη αὐτῷ βιβλίον Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, καὶ ἀναπτύξας τὸ βιβλίον εὗρεν τὸν τόπον οὗ ἦν γεγραμμένον· «Πνεῦμα Κυρίου ἐπ' ἐμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέ με εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς ἀπέσταλκέ με ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν, κηρύξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν, ἀποστεῖλαι τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει, κηρύξαι ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτόν». Καὶ πτύξας τὸ βιβλίον ἀποδοὺς τῷ ὑπηρέτῃ ἐκάθισε· καὶ πάντων ἐν τῇ συναγωγῇ οἱ ὀφθαλμοὶ ἦσαν ἀτενίζοντες αὐτῷ. Ἢρξατο δὲ λέγειν πρὸς αὐτοὺς ὅτι σήμερον πεπλήρωται ἡ γραφὴ αὕτη ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν. Καὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ.
Μετάφραση
Eκεῖνο τόν καιρό, ἦρθε ὁ Ἰησοῦς στή Ναζαρέτ, ὃπου εἶχε μεγαλώσει. Τό Σάββατο πῆγε ὃπως συνήθιζε στή συναγωγή καί σηκώθηκε νά διαβάσει τίς Γραφές. Τοῦ ἒδωσαν τό χειρόγραφο μέ τά λόγια τοῦ Προφήτη Ἡσαΐα. Ὁ Ίησοῦς τό ξετύλιξε καί βρῆκε τό σημεῖο ὃπου ἦταν γραμμένο τό ἑξῆς: Τό Πνεῦμα τοῦ Κυρίου μέ κατέχει, γιατί ὁ Κύριος μέ ἒχρισε καί μ’ ἒστειλε ν’ ἀναγγείλω τό χαρμόσυνο μήνυμα στούς φτωχούς, νά θεραπεύσω τούς συντριμμένους ψυχικά. Στούς αἰχμαλώτους νά κηρύξω ἀπελευθέρωση καί στούς τυφλούς ὃτι θά βροῦν τό φῶς τους, νά φέρω λευτεριά στούς τσακισμένους, νά ἀναγγείλω τοῦ καιροῦ τόν ἐρχομό πού ὁ Κύριος θά φέρει τή σωτηρία στό λαό του. Ὓστερα τύλιξε τό χειρό-γραφο, τό ἒδωσε στόν ὑπηρέτη καί κάθισε. Τά μάτια ὂλων στή συναγωγή ἦταν προσηλωμένα πάνω του. Ἂρχισε τότε νά τούς λέει: «Σήμερα βρίσκει τήν ἐκπλήρωσή της ἡ προφητεία πού μόλις ἀκούσατε». Ὃλοι συμφωνοῦσαν μαζί του. θαύμαζαν γιά τά γεμάτα χάρη λόγια πού ἒβγαιναν ἀπό τό στόμα του.
