Η περίπτωση της Οσίας Μαρίας της Αιγύπτιας
π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Ευρισκόμενοι στο τέλος της Σαρακοστής, την τελευταία Κυριακή πριν των Βαΐων, η Εκκλησία προβάλλει το πρόσωπο της οσίας Μαρίας της Αιγύπτιας ως το χαρακτηριστικό πρόσωπο της μετάνοιας, αφού, άλλωστε, όλη η περίοδος αυτή μπορεί να ονομαστεί «περίοδος μετανοίας».
Μια κοπέλα βουτηγμένη στην πορνεία, με πάθος για το πάθος της, επισκέπτεται τα Ιεροσόλυμα στη γιορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, όχι για να προσκυνήσει αλλά για να αμαρτήσει, ψάχνοντας για νέους. Κόσμος πολύς, άνετα προχωρούσαν στο ναό για να συμμετάσχουν στη γιορτή. Μαζί τους κι η Μαρία από περιέργεια. Αλλά, στην είσοδο νιώθει μια δύναμη να την εμποδίζει να εισέλθει. Συγκλονισμένη από την απόρριψη και συνειδητοποιημένη για το λόγο, ζητά από την Παναγία, της οποίας αντικρύζει την εικόνα, να την εγγυηθεί στον Υιό και Θεό της, ώστε να μπορέσει να προσκυνήσει, υποσχόμενη ότι θα αλλάξει ζωή.
Εισέρχεται στο ναό με δάκρυα, δάκρυα μετάνοιας, προσκυνά και αναχωρεί για την έρημο του Ιορδάνη, με την αφόρητη ζέστη τη μέρα και το πολύ ψύχος το βράδυ. Πάλη με τον εαυτό της, το πριν με τη φαντασία και το τώρα με τις σκληρές συνθήκες. Για δεκαεπτά χρόνια πάλευε με το πάθος, στηριγμένη στην υπόσχεση της αλλά και στη χάρη του Θεού που τη συνόδευε.
Μακριά από τον κόσμο, «μόνη προς μόνον Θεό», νίκησε το πάθος της πορνείας, όλα τα πάθη που την κυριάρχησαν και την σκλάβωσαν και ξανοίχτηκε στη χαρισματική κατάσταση. Σ ’αυτή την κατάσταση τη βρήκε ο άγιος Ζωσιμάς και έμαθε από την ίδια τη συγκλονιστική ζωή της, την οποία αποκάλυψε και την κατέγραψε στη συνέχεια ο άγιος Σωφρόνιος, Πατριάρχης Ιεροσολύμων.
Θα μπορούσε να μην γνωρίζαμε για την αγία, όπως, βέβαια, δεν γνωρίζουμε την ύπαρξη των περισσότερων αγίων, που θα μας αποκαλυφθούν «εν τη εσχάτη ημέρα της παρουσίας του Κυρίου». Όμως ο Χριστός θέλησε να τη μάθουμε, όχι για εκείνην αλλά για μας. Για να καταλάβουμε τι σημαίνει μετάνοια, πόσο αναγκαία είναι η απόφαση για να βαδίσουμε μπροστά αφήνοντας οριστικά το άσχημο παρελθόν, όπως και για να βεβαιωθούμε πως καμία αλλαγή στην πορεία της ζωής δεν γίνεται χωρίς πόνο και δάκρυ.
Ε΄ Κυριακή των Νηστειών: της οσίας Μαρίας της Αιγύπτιας. Ταυτισμένη με την τόλμη της αλλαγής και τη δυναμική της μετάνοιας που μεταποιεί τις πόρνες σε αγίες. Μια αλλαγή – μετάνοια, που προήλθε από δυνατή εμπειρία της αγάπης του Θεού, χωρίς την οποία δεν μπορούσε να προχωρήσει σε νέα ζωή, αποφασισμένη να πεθάνει αντί να γυρίσει πίσω.
Πράγματι κανείς δεν κάνει αλλαγή στη ζωή του αν το Άγιο Πνεύμα δεν του αποκαλυφθεί με τρόπο προσωπικό, κυρίως μέσα από θλίψεις, καλώντας τον ν’ αλλάξει ζωή, ζώντας το Θεό ειλικρινά και γνήσια. Αλλά και σε κανένα δεν έρχεται το Άγιο Πνεύμα, αν δεν θα βρει ανταπόκριση. Τελικά, ο Θεός της καρδίας βλέπει την καρδία του ανθρώπου, τι στο βάθος θέλει, και προσκαλεί για να εισέλθει όποτε κι όσο θέλει ο άνθρωπος, καθορίζοντας μόνος του τη χαρά ή τη μιζέρια του, το άφθαρτο ή το θάνατό του «νυν και αεί».
