Τί νά πεῖς, ἀλήθεία, σέ μίαν πού ἔρχεται «νά ἐξομολογηθεί»

καί λέει τά πολλά της προβλήματα;

Πῶς νά τῆς ἐξηγήσεις πώς στό μυστήριο αὐτό ἐρχόμαστε μέ μετάνοια,

γιά νά ποῦμε τίς ἁμαρτίες μας κι ὄχι γιά νά ἐκθέσουμε τά προβλήματα,

λές κι ὁ παπάς εἶναι ψυχολόγος ἤ κάποιο φιλικό πρόσωπο;

Τήν ἀκοῦς, τά βγάζει, ἐλευθερώνεται, ἀναπαύεται. Δέν εἶναι ἀρκετό;